Afschaffing van godsdienstvrijheid, zoals gedefinieerd in artikel 6 van de Grondwet, is wegens overlapping met andere grondrechten mogelijk, en wegens inconsistentie met het gelijkheidsbeginsel zelfs wenselijk. Het eerste lid is overbodig, doordat de lading ervan compleet gedekt wordt door de tekst van artikel 7 (vrijheid van meningsuiting), artikel 8 (vrijheid van vereniging) en artikel 9 (vrijheid van vergadering en betoging). Het tweede lid is discriminerend, omdat het lagere overheden enkel toestaat om op basis van bepaalde criteria grenzen te stellen aan de handelingen en het gedrag van religieuzen, terwijl niet-religieuzen deze bescherming niet genieten.

Lees de rest »

Als er in de Tweede Kamer wordt gesproken over een eventueel verbod op handelingen of gedragingen die vooral of uitsluitend door de aanhangers van een religie worden verricht, wordt door tegenstanders vaak al snel beweerd dat daarmee het recht op godsdienstvrijheid wordt aangetast. Volgens de Grondwet wordt godsdienstvrijheid echter beperkt door het Wetboek van Strafrecht, waardoor ze per definitie niet kan conflicteren met bestaande en nieuwe wetten.

Lees de rest »

In de Tweede Kamer speelt momenteel een debat over het wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren om onverdoofd ritueel slachten te gaan verbieden. Om tot een weloverwogen beslissing te komen, lijken de politieke partijen zich daarbij te concentreren op de vraag hoeveel dierenleed met de rituele slacht gepaard gaat en of dit meer of minder is dan het lijden van dieren in de ‘reguliere slacht’. Dit is echter geen democratisch, maar een technocratisch uitgangspunt, waarbij niet het volk, maar deskundigen het land regeren. In een democratie doet de feitelijke hoeveelheid dierenleed er niet toe: een beslissing behoort te worden gemaakt op basis van enkel en alleen de (al dan niet doordachte en onderbouwde) mening van de stemgerechtigde Nederlanders.

Lees de rest »

Als de mens uit enkel materie bestaat en deze materie beïnvloed wordt door onverbiddelijke natuurkrachten, dan kan vrije wil niet bestaan. De consequenties van die gedachte zijn verstrekkend, want in dat geval zou de mens geen enkele invloed hebben op zijn gedrag en dus ook geen enkele verantwoordelijkheid kunnen dragen voor zijn handelen. Hij zou gereduceerd worden tot een rots of ieder ander willoos object zonder keuzevrijheid. Vrije wil kan alleen bestaan als de mens een immateriële ziel bezit. Het erkennen van vrije wil lijkt daardoor irrationeel en onwetenschappelijk, maar vergeleken met het alternatief, het ontkennen van vrije wil, is het de meest rationele aanname. Ze is namelijk ofwel de enige juiste (in het geval dat vrije wil inderdaad bestaat), ofwel de enige mogelijke (in het geval dat vrije wil niet bestaat, de mens niet over keuzemogelijkheden beschikt en er dus geen sprake kan zijn van juiste en onjuiste beslissingen). In tegenstelling tot het afwijzen van vrije wil, kan het erkennen ervan dus nooit een onjuiste keuze zijn.

Lees de rest »

Vrije wil is het vermogen van mensen om autonoom keuzes te maken en handelingen uit te voeren. Het bestaan ervan is onderwerp van debat: hoewel de gewaarwording van vrije wil niet ontkend kan worden, zou dit ook een door het brein gecreëerde illusie kunnen zijn. De vraag of vrije wil bestaat is mogelijk niet te beantwoorden, maar wel kunnen de consequenties van het hypothetische bestaan ervan worden verkend. Het blijkt dat vrije wil in strijd is met de algemeen geaccepteerde aanname dat de mens uit enkel materie bestaat en alleen kan bestaan als de mens een immateriële ziel bezit.

Lees de rest »