Al sinds het begin der tijden draaiden stilte en geluid om elkaar heen. Als tegenpolen die elkaar niet konden verdragen waren ze een eeuwigdurende strijd aangegaan, een strijd zonder zicht op een overwinning. Want hoewel de stilte wel moest wijken voor het geluid en het geluid niet tot zwijgen kon worden gedwongen door de stilte, was de wereld van nature in rust en waren er verstoringen nodig om geluid te produceren: zonder storm braken er geen takken van de bomen en zonder onweerswolken sneden er geen donderslagen door de lucht.

Lees de rest »

Op 26 juli 2009 overleed Visje. Ik was toen op vakantie en kreeg het nieuws via de telefoon. Het was al laat op de avond, het was donker en het regende.

De volgende ochtend werd ik wakker onder een stralend blauwe hemel. De lucht was helder, maar toen ik naar boven keek zag ik toch klein wolkje. Direct herkende ik de contouren van Visje. Vanuit een oneindig grote vissenkom, gevuld met water van over de hele wereld, kwam hij nog even afscheid nemen. “Doei Visje,” zei ik in mijn hoofd. Nog even keken we elkaar aan en toen stak er een wind op. Visje draaide zich om en zwom weg.

Mijn eerste zonsondergang vond ik doodeng. Anderen, die er al eerder één hadden meegemaakt, hadden me geadviseerd om te genieten van de schoonheid van het kleurrijke schouwspel, maar het enige dat ik zag was een lange nacht in het vooruitzicht. Ik was gewend geraakt aan het zonlicht en omdat ik geen idee had wat ik zou moeten doen in het donker, begon ik te lopen. Richting het westen, de zon achterna.

Lees de rest »

Midden in het park bleef ze staan, bezweet, hijgend en trillend van de inspanning die ze zojuist had geleverd. Het jurkje waarin ze zich net nog zo mooi voelde was gescheurd. Ze was op blote voeten naar buiten gevlucht en voor haar gevoel had ze urenlang gerend: minder was niet voldoende geweest om weg te komen. Zelfs nu nog voelde ze zich niet op haar gemak.

Lees de rest »

Zonder het te weten had hij een rondje gelopen. De deur die hij nu opende was dezelfde als die hij vanmorgen had gesloten, maar hij herkende zijn plaats van aankomst niet als de plek vanwaar hij enkele uren eerder was vertrokken. Zijn wandeling had hem veranderd.

Lees de rest »