De onzin van het selectief christendom
2010
Het christendom is een dynamische religie. Bijbelpassages verruilen één voor één hun onomstotelijke, letterlijke betekenis voor een poëtische, symbolische interpretatie en leefregels die eeuwenlang strikt werden nageleefd mogen plotseling met een korreltje zout worden genomen. In tweeduizend jaar heeft het christendom zich ontwikkeld, zich aangepast aan de heersende denkbeelden in de samenleving, en dat is vreemd. De Bijbel vormt immers de enige kerkelijk erkende bron waarin God zich laat kennen, en hij geeft niet eens in de zoveel tijd een update met correcties of aanvullingen op zijn wezen. Sterker nog: God zegt in de Bijbel over zichzelf dat hij onveranderlijk is, altijd dezelfde. God verandert niet, dus waarom zouden menselijke opvattingen over God wel moeten veranderen? Geloven christenen nog wel in hun God of creëren ze liever een nieuwe, moderne religie?
In het eerste bijbelboek, Genesis, staat beschreven hoe God in zes dagen de hemel en de aarde heeft geschapen. Eeuwenlang kon de christelijke kerk deze stelling zonder problemen letterlijk nemen, want er waren geen alternatieve visies op het ontstaan van de aarde die waarschijnlijker moesten worden geacht. Pas toen de wetenschap zich ten tijde van de Verlichting begon te ontwikkelen, kwam de historische waarde van deze bijbeltekst onder druk te staan. De evolutietheorie en geologische bevindingen lieten steeds minder ruimte voor een goddelijke scheppingsweek die zo’n zesduizend jaar geleden zou hebben plaatsgevonden, en dus was het christendom bereid tot het sluiten van een compromis.
Opportunistisch
Vandaag de dag gelooft het merendeel van de christenen nog wel dat God de hemel en de aarde geschapen heeft, maar de bijbelse zes dagen nemen zij niet meer letterlijk. De heersende opvatting is nu dat deze dagen symbolisch moeten worden opgevat, of vervangen mogen worden door periodes van bijvoorbeeld duizend jaar. Het scheppingsverhaal heeft daardoor afgedaan als historische geschiedschrijving en is vervallen tot een poëtisch sprookje met een kern van waarheid. Deze kern wordt gevormd door God: nog steeds ziet de christelijke kerk God als de machtige Schepper van hemel en aarde, het Opperwezen dat heerst over het universum, een alwetende, alomtegenwoordige Intelligentie voor wie niets onmogelijk is. Maar de wereld scheppen in zes dagen? Nee, dat klinkt wel erg onwaarschijnlijk, laten we dat maar niet te letterlijk nemen.
De almachtige God uit de Bijbel kan alles, zelfs handelingen die volgens de natuurwetten onmogelijk zijn. Daarom hoeft het christendom wetenschappelijke bevindingen geenszins als bedreiging te zien en staat het haar vrij om de complete Bijbel als heilig geschiedenisboek te lezen. Maar blijkbaar willen christenen niet geloven in een magisch, almachtig opperwezen en zien zij liever dat God functioneert volgens de natuurwetten. De kerk blijkt hierin enorm opportunistisch: zij houdt zo lang mogelijk vast aan de letter van de Schrift, maar zodra uit wetenschappelijk onderzoek of andere bronnen blijkt dat gebeurtenissen zoals beschreven in een bijbeltekst niet waarschijnlijk moeten worden geacht, dan wordt deze tekst zonder pardon verbannen naar het rijk der symbolen en leerzame verhalen.
Gruwel
Op soortgelijke wijze gaat de christelijke kerk om met de leefregels zoals deze in de Bijbel zijn opgesteld. Als de regel nog steeds past binnen de hedendaagse samenleving, dan mag er niet van worden afgeweken, maar als er tegenwoordig anders wordt gedacht over dit thema, dan is de bijbelse wetgeving plotseling achterhaald. God zegt bijvoorbeeld op een bepaald moment in de Bijbel ‘gij zult niet doodslaan’. Dat past ook na duizenden jaren nog steeds prima in onze samenleving en daarom vinden we het een universeel geldend gebod en houden we ons op dat punt netjes aan Gods woord. Maar als de Bijbel een paar regels verderop stelt dat homoseksualiteit een ‘gruwel in Gods oog’ is, dan vinden veel christenen opeens dat God dit alleen vond op een bepaald moment, op een bepaalde plaats, in een bepaalde situatie. Hetzelfde geldt voor onder andere de onderdanigheid van de vrouw, het houden van de rustdag op zaterdag en de doodstraf: veel christenen vinden de Bijbel een mooi boek maar ze kiezen zelf wel even welke teksten nageleefd moeten worden en welke niet.
Het schrappen van teksten op basis van hun wetenschappelijke onwaarschijnlijkheid of maatschappelijke ongepastheid doet afbreuk aan God zoals hij zich in de Bijbel presenteert. Bovendien schept het een gevaarlijk precedent. Als je niet letterlijk neemt dat God de aarde schiep in zes dagen, waarom zou je dan wel geloven dat Jezus Christus aan het kruis stierf voor de zonden van de mens? Als je denkt dat God alleen vroeger, in specifieke gevallen een hekel had aan homoseksueel gedrag, waarom zou je er dan niet vanuit gaan dat hij ook het plegen van moord, diefstal en echtbreuk alleen vroeger, in specifieke gevallen afkeurde? Een christen heeft niet de luxe om zelf te selecteren welke bijbelteksten van waarde zijn en welke niet. Die luxe heeft alleen iemand die zelf een religie bedenkt.
Bronnen:
www.statenvertaling.net/bijbel/gene/1.html
nl.wikipedia.org/wiki/Scheppingsverhaal_(Genesis)
www.synovate.nl/pdf/EvolutieOfSchepping.pdf
Misschien kan de zin: “Als je denkt dat God alleen vroeger, in specifieke gevallen een hekel had aan homo’s,” iets genuanceerd worden.
God had en heeft geen hekel aan homo’s: God heeft elk mens lief. De homoseksualiteit echter (het gedrag) dat verafschuwt God. Dat was toen zo en ik vind geen reden in de Bijbel om aan te nemen dat dit is veranderd!
@Henry van de Kamp
Je hebt helemaal gelijk, ik was daar even iets te kort door de bocht. Het is inderdaad homoseksualiteit en niet homofilie dat in bijbelse teksten verwerpelijk wordt genoemd. Ik zal het nuanceren!
@ Henry van Kamp. Persoonlijk vind ik dat je overal over moet kunnen discussiëren; controversie en debat maken onze samenleving sterker. Bij geloof is dit niet mogelijk, want inherent aan een geloof is dat je het gelooft en het dus niet met argumenten kunt onderbouwen.
Vroeger had geloof een nut: de bevolking ondanks alle onrecht in de wereld onder de duim houden. In het hiernamaals zal alles namelijk goed komen en dit hield de mensen (relatief) gelukkig en zij accepteerden min of meer hun situatie. Dus als je zegt dat God geen hekel aan homo’s heeft word ik toch een beetje misselijk. God is een verzinsel van mensen en een geloof is gevaarlijk omdat je er niet aan mag twijfelen en er niet openlijk over kunt discussiëren. Fijn als jij er persoonlijk kracht uit haalt maar met uitspraken als god vindt of heeft wel of geen hekel aan bepaalde groepen kan je jezelf toch niet echt serieus nemen. (het heeft ook een reden dat met de welvaartsgroei en de stijging van het opleidingsniveau in de wereld er steeds minder mensen een religie aanhangen)
Gegroet,
Een atheïst
PS: Seb, hoe oud ben jij? en wat voor school/opleiding doe je?
PPS: ga trouwens door met schrijven want ik vind het vaak hele heldere leuke stukjes!
Ik denk dat in Nederland en de rest van de wereld, de samenleving beter met elkaar zou kunnen opschieten als het geloof niet zou bestaan.
Oorlogen uit de geschiedenis zijn vaak berust op het geloof.
opstanden en geweld worden er ook vaak door veroorzaakt omdat er mening’s verschil in het spel is.
Net zoals de aanslagen op 11 september tegen de twin towers onder leiding van: Osama bin laden
Of zoals het vandaag de dag in Nederland gaat tussen de mensen waar geloof een rol speelt: Mensen discrimineren elkaar, gaan met mekaar op de vuist, schieten elkaar dood omdat iemand wat zij over het geloof waar die persoon het niet over eens was, en ga zo maar door.
Dit zou allemaal niet gebeurd zijn als het geloof niet zou bestaan.
En daarom ben ik uit het geloof gestapt en als ik later volwassen ben en kinderen heb zal ik ze er niet bij betrekken.