Drie voormalige bedrijfsleiders en een personeelsfunctionaris van AH To Go hebben zich volgens het Openbaar Ministerie schuldig gemaakt aan discriminatie van Marokkaanse sollicitanten. De verdachten zouden begin 2009 opzettelijk sollicitanten hebben afgewezen puur en alleen vanwege hun Marokkaanse afkomst, en dat is in strijd met Artikel 1 van de Grondwet. Maar is hier werkelijk sprake van discriminatie? De werkgever had in het verleden negatieve ervaringen opgedaan met allochtone werknemers en wilde soortgelijke problemen in het vervolg voorkomen: een prima reden om te selecteren op etniciteit.

In haar verdediging heeft het aangeklaagde viertal van AH To Go aan de officier van justitie uitgelegd waarom zij bij de sollicitatieprocedure onderscheid maakte op basis van etniciteit: in de betreffende filialen hadden zich herhaaldelijk problemen voorgedaan met werknemers van allochtone afkomst. Zij kwamen te laat of helemaal niet opdagen, er ontstond groepsvorming en dat leidde tot spanningen op de werkvloer en zelfs tot ontslagen. Dit vormde uiteindelijk de aanleiding tot het besluit van de filiaalhouder om voorlopig geen Marokkanen meer toe te laten.

Minoes

De werkgever leverde met deze argumentatie een sluitende onderbouwing voor haar sollicitatiebeleid. Het is immers vanzelfsprekend dat een bedrijf werknemers selecteert die passen bij de bedrijfscultuur, en als een leidinggevende in het verleden heeft gemerkt dat werknemers van een bepaalde etniciteit zich keer op keer verenigen in een groep en daarmee de sfeer op de werkvloer verpesten, is het dan niet terecht dat er in het vervolg op dit kenmerk wordt geselecteerd? Wie een paar keer flink gebeten is door een hond en zelden door een kat, zal na een bezoek aan het asiel eerder Minoes dan Fikkie mee naar huis nemen. Misschien blijkt Minoes wel een vals kreng te zijn en is Fikkie een enorm lief beestje dat niemand kwaad zal doen, maar vanwege de negatieve ervaringen die deze persoon heeft gehad met honden, zal iedereen begrijpen dat hij kiest voor een poesje.

Stel dat uit een personeelsanalyse van AH To Go blijkt dat 1 op de 3 allochtone werknemers voor problemen zorgt, tegenover 1 op de 6 autochtonen. Dan is het toch logisch dat het bedrijf voor de autochtoon kiest? Met die keuze heeft hij statistisch gezien immers een grotere kans op een prettige werksfeer. Het zou toch onzinnig zijn om bewust een tweemaal zo groot risico op problemen te accepteren door de allochtoon aan te nemen?

Efficiënter

Natuurlijk is het in de eerste plaats wenselijk om iedereen als individu te behandelen en iemand niet af te rekenen op het gedrag van andere leden van de gemeenschap waar hij door geboorte toe behoort, maar in dit geval zou dat betekenen dat de AH To Go tegen beter weten in keer op keer allochtone werknemers moet aannemen. Sommigen zullen geen problemen veroorzaken, maar, zo is gebleken, velen zullen spanningen veroorzaken waardoor ze weer, met veel moeite en via tijdrovende procedures, ontslagen moeten worden. En dat is zonde van alle tijd en energie die het bedrijf in zijn nieuwe werknemers steekt: het is toch veel efficiënter om meteen iemand aan te nemen die statistisch gezien een grotere kans heeft om in het bedrijf te aarden?

Op 11 oktober doet de rechtbank uitspraak. Hopelijk erkent de rechter dat werkgevers de vrijheid moeten hebben om een passend personeelsbeleid te voeren. Altijd maar weer klagen over discriminatie als bepaalde minderheid wordt geweigerd is kortzichtig, slechte ervaringen met personeel van een bepaalde etniciteit is gewoon een goede reden om in het vervolg op dit kenmerk onderscheid te maken.

Bronnen:
www.telegraaf.nl/binnenland/article7763786.ece

Zie ook het artikel Recht op discriminatie